R.A.I.N

R.A.I.N.          

RAIN is een methode die door Michelle Mcdonald ontwikkelt is. Zij heeft lange tijd vertoefd in Tibet en haar werd gevraagd om Vipassana meditatie te onderrichten. Vipassana = helder waarnemen. Zij heeft, om dit helder waarnemen makkelijker te kunnen beoefenen, een stappenplan gemaakt wat ze R.A.I.N. heeft genoemd.

R.A.I.N. is een acroniem wat staat voor:

Recognize             –     Erkennen

Acceptance          –     Accepteren

Investigate           –     Onderzoeken

 Not Persenolize   –     Niet Persoonlijk maken

Door dit je eigen te maken in de meditatie en daarbuiten, kun je tot volle wasdom komen, geef je jezelf de mogelijkheid volkomen vrij te zijn van lijden, van stress.

Zoals Rain, regen, verfrissend is, voedend, laat groeien, zo is dit ook als methode.

Naast R.A.I.N. onderzoeken we ook haar tegenpool:  D.R.O.P.

D.R.O.P. is een acroniem voor:

    Distraction                –      Afleiden

    Resistence                –       Weerstand

    Obliviousness            –       Des-interesse

    Personification          –        Persoonlijk

Juist door die tegenpool beter te leren kennen, wordt je meer en meer vertrouwd met R.A.I.N.

  1. Erkennen 

Erkennen is vaak moeilijker dan ontkennen. Het helpt om jezelf de vraag te stellen:

Wat is er nu in de geest, in het lichaam, welke gevoelstoon neem ik waar?

Je kunt oefenen in (h)erkennen door in het begin wat vaker dát wat voorbij komt te benoemen. Hierbij een punt van aandacht: wordt er ( onbewust) een lading opgeplakt? B.v. kun je pijn neutraal laten klinken of zit er in het woord iets van afkeer? Hoor je een vogel geluid, let dan op hoe je dit weergeeft, vaak zit er al een lading bij van wat fijn, hier wordt ik rustig van

     Bij alles wat opkomt is een begin, een midden en een eind waar te nemen.      

Bijvoorbeeld: je eet iets lekkers, let maar eens op, ook hier is een begin, een midden en een eind van de sensatie van proeven. Eerst is er een enorme explosie van smaak, dan neutraliseert het een beetje om vervolgens weer te verdwijnen. De hele dag door komen er dingen bij ons binnen en kunnen we  wat er is erkennend gewaar zijn, zonder vastomlijnd idee, zonder te verzinken in fantasietjes of hoe het zou moeten zijn. We kunnen oefenen om bij de ‘naakte’ ervaring te zijn.

Erkennen heeft twee dingen nodig:

  1. Het herinneren van Aandacht
  2. De bereidheid om te willen ervaren

.

Het kan heel helpend zijn om de drie O’s mee te nemen in je beoefening.

De drie O’s staan voor:

  1. Ontspannen
  2. Openend
  3. Ontvangend

Kan ik mezelf steeds weer herinneren om me toe te staan te ontspannen, al is het maar een moment, steeds weer opnieuw. Hoe voelt het om mij te openen voor wat komt? En durf ik te ontvangen wat komt? Of ga ik in de afleiding, de D van ……….

  • Acceptatie

Om acceptatie te leren ontwikkelen is het goed om het tegenovergestelde ook te zien – weerstand. Hoe ziet jouw weerstand eruit en op welke momenten openbaart het zich aan jou?

Acceptatie begint met het niet groter te maken dan het is……maar het ook niet kleiner maken. Maak van een mug geen olifant en maak van een olifant geen mug.
Ten diepste accepteren betekent om te zijn met wat er nu is zonder dat nu niet (direct) te willen veranderen. Zonder in de automatische reactie te schieten van grijpen/vasthouden bij prettig en afweren/afstoten bij onprettig. Ons brein is gebaseerd op het maximaliseren van fijn en het minimaliseren van niet-fijn. Maar wat als we er nu gewoon eens bij willen blijven?

Acceptatie en weerstand zijn als het ware verbonden met elkaar. Door naar de weerstand te kijken, het te willen zien, komt er als vanzelf al een lichte beweging naar acceptatie.

Als we ons verliezen in weerstand, welke weerstand dan ook ( onrecht, regering, milieu, het weer, pijn ect.) kunnen we niet effectief met onszelf omgaan. We schieten dan in de vecht/vlucht/bevries stand in plaats van met wijsheid om te gaan met de situatie en onszelf.

Acceptatie is je overgeven aan iets, erin durven te zakken. Dit doe je door de stappen 1 en 2, erkennen wat er is, oefenen in accepteren wat er is.  Hierdoor ontstaat een diep gevoel van vrede. We leggen een basis om het leven te gaan omarmen in zijn niet- perfectheid, zijn niet-vastigheid en zijn niet- controleerbaarheid.

Boeken tip: Pema Chödrön – Alles is welkom

  • Interesse

Interesse, nieuwsgierigheid ontwikkelen voor wat zich voordoet. Het onderzoeken van en de werkelijkheid leren kennen. Onderzoeken betekent dat je in de wereld vertoeft van de levende ervaring in plaats van de wereld van onze concepten, onze ( vaste) ideeën en overtuigingen.

Bijvoorbeeld:

Je hoort het geluid van een vogel…….?…….nee, hoort iets wat we vogel noemen, maar wát hoor je dan? Is het hoog, laag, hard, zacht, ritmisch, misschien merk je ook de gevoelstoon op bij het horen van dit geluid, en gedachten. Dit is de levende ervaring.

Door niet in het automatisme te gaan van grijpen of wegduwen, kunnen we onderzoeken en daardoor een laag dieper gaan. We openen ons voor de ervaring, de ‘naakte’ ervaring. We kijken zonder oordelen ( of we merken het op en kunnen het voor even laten rusten), zonder uitkomst.

Kunnen we de bereidheid hebben om iets te leren kennen, ongeacht of het prettig of niet-prettig is?

Wat kan verder nog behulpzaam zijn bij onderzoek?

Wordt je bewust van de vijf helpers:

  1. Vertrouwen
  2. Wijsheid
  3. Energie
  4. Concentratie
  5. Opmerkzaamheid

Vertrouwen en wijsheid worden gekoppeld aan elkaar, evenals energie en concentratie

Er wordt ook weleens het voorbeeld gegeven van een koets met vier paarden ervoor.

De voorste 2 paarden zijn vertrouwen en wijsheid

De achterste 2 paarden zijn energie ( inzet) en concentratie

En voor op de bok van de koets zit opmerkzaamheid. Opmerkzaamheid ziet, stuurt zo nodig bij. Beide paarden vullen elkaar aan, voeden elkaar in de kwaliteiten die ze hebben. Door vertrouwen kan er inzicht ontstaan in het proces, inzicht geeft vervolgens weer meer vertrouwen. Zo ook met inzet en concentratie. Zonder inzet kan concentratie niet groeien, zonder concentratie, vertrouwen en inzicht verlies je inzet, de wil om in actie te komen.

  • Niet identificeren

We kunnen leren om dat wat van moment tot moment gebeurd niet langer toe te eigenen. Geluiden, geuren, smaken, beelden, sensaties, maar ook gedachten en gevoelens zijn niet langer: ik, mij of mijn. Het zijn energiestromen die door het bewustzijn gaan. Uitingen van leven dat zichzelf leeft, in ons, door ons en met ons, maar niet persé van ons.

Alles komt en het gaat ook weer, als we het laten. Alles verdwijnt als we het laten.

Het leven heeft drie dingen van bestaan:

  1. Het is niet perfect
  2. Het is niet vast
  3. Het is voorbijgaand

Kun je dit gegeven omarmen?

Als je deze drie bestaansgegevens werkelijk kunt omarmen geeft dat jou een enorme vrijheid. Niet meer vechten tegen, maar dansen met.

Michelle Mcdonald noemt dit wat je ervoor krijgt: een stille tevredenheid.

En het zijn juist die persoonlijke dingen die maken dat dat wat van nature stroomt, vastgezet wordt, vernauwd, blokkeert.

RAIN en DROP

Zie ze niet als goed en fout, streven naar RAIN en DROP buitensluiten heeft geen zin. Alles doet mee, alles mag meedoen.

Misschien heb je zelf wel ervaren dat een hindernis, iets wat we als onprettig ervaren, ook een ingang kan zijn naar bijvoorbeeld inzicht of de motor om je leven anders te gaan inrichten.

Het laat ons zien waar we mee bezig zijn, waar pijn ligt. Daar, precies daar, waar we vechten in plaats van omarmen, daar hebben we veel te winnen, vrijheid.

Ik wens je heel veel goeds en dat de 5 helpers je mogen ondersteunen op deze prachtige reis.