We kunnen in de meditatie én in ons dagelijks leven gebruik maken van onze helpers. ook wel de houdingskwaliteiten genoemd. Hoe we ze kunnen inzetten lees je hier.
Onze helpers – de zeven houdingeskwaliteiten
In de Mindfulness hebben we het over Aandacht, maar niet alleen over aandacht. We spreken ook over intentie.
Intentie, een mooi woord. Intentie gaat niet over resultaat, niet over iets concreets, eerder iets wat een beetje vaag is, niet te grijpen in woorden. Het is meer een wens een duwtje geven….
We cultiveren in de mindfulness onze aandacht waarbij we tegelijkertijd de aandacht een intentie mee willen geven. Een helpende houding.
Welke helpers hebben we tot onze beschikking?
- Niet oordelen
- geduld
- Niet streven
- Frisse blik
- Vertrouwen
- Aanvaarding
- Loslaten
Deze 7 omarmen we in de mindfulness en ik voeg er graag nog twee aan toe, namelijk:
- Dankbaarheid
- Vrijgevigheid
Als je naar dit rijtje kijkt, naar welke wordt je toegetrokken, welke triggert jou en heb je een idee waarom…………………..?
Als je naar deze lijst kijkt overvalt je misschien het gevoel van onhaalbaar, of onbereikbaar. Gedachten als: gisteren stond ik nog bij de kassa….en het duurde zo lang – ik voelde een grote ongeduld in mijzelf. Of dacht je aan jezelf als lekker eigenwijs, hoezo frisse blik! En zo hebben we waarschijnlijk allemaal wel met een of meer houdingskwaliteiten een minder fijne relatie.
Deze kwaliteiten zien we dan te veel als doelen die we moeten bereiken. Kunnen we wel altijd geduldig zijn, niet oordelend of kijken met een frisse blik? Het lijkt haast bovenmenselijk.
Hoe dan wel?
Hoe kunnen we de kracht van deze houdingskwaliteiten gaan benutten in onszelf? Denk dan weer terug aan het woord: Intentie, die wens vanuit het hart, niet vanuit het hoofd.
Bij intentie kun je het niet fout doen, en dat is al een hele bevrijding. Bij intentie gaat het niet om lukken of niet lukken. Het gaat om dat zachte duwtje in de richting, die wens die het resultaat volledig vrij laat.
Je zou je bij deze houdingskwaliteiten enkele vragen kunnen stellen:
- Hoe zou het zijn om……….niet te hoeven oordelen?
- Hoe zou het zijn …………………als ik niet ongeduldig was?
- Hoe zou het voelen om……………los laten door toe te laten?
Een intentie heeft invloed op je geest, je duwt als het ware met een zachte vriendelijke hand de geest een beetje in de richting naar……
Mindfulness en intentie – aandacht en wens
En alles begint met Herkennen en erkennen. Om zachtjes naar niet oordelen toe te bewegen is het eerst noodzakelijk om te zien dát er oordelen is. Dus het tegenovergestelde van de helpers, ik noem ze de struikelaars. Oeps ….daar struikelde ik even over ongeduld, of een vaste mening.
We leven en dat houdt in dat alles beweegt, verandert en niet altijd perfect is. Dus geduld verandert ook wel weer eens in ongeduld. We ervaren momenten. We hoeven ons niet te forceren om in een vaste staat van Zijn te bewegen. Aanwezig zijn bij de verandering is een gigantische stap. En ons dagelijks leven is een prachtig speelveld om te oefenen en onze kwaliteiten te ontwikkelen, via onze partner, werk, kinderen, gesprekken ect…kunnen we steeds weer opnieuw onze kwaliteiten trainen, zoals we onze spieren trainen in de sportschool.
Frisse blik
Ieder moment is nieuw, net als de adem. De natuur herinnert ons aan dit steeds nieuwe moment. Hoe makkelijk genieten we alweer van de herfstkleuren, de zonsondergang, die eekhoorn, boom of paddenstoel. Al hebben we dit al honderden keren gezien, toch ontroert het ons steeds weer. Kunnen we dit óók zien bij onze eigen leefwereld?
Niet oordelen
We hebben overal, echt overal wel een mening of een idee over. Let er maar eens een dagje op, dan merk je hoe vaak en hoeveel. Op het moment dat je het opmerkt kun je het niet-helpende ervan inzien en kun je momenten opbouwen van niet oordelen. Ook oordelen we over het oordelen en daar ligt een prachtige kans om compassie te cultiveren. Weet je nog, we zijn nou eenmaal mensen en we zijn soms erg onhandig.
Acceptatie
Acceptatie gaat over dat je ziet hoe iets is, in plaats van hoe je wilt dat iets is. Wat is de relatie tot datgene, heeft het iets krampachtigs? Acceptatie vraagt om innerlijke kracht en wijsheid zodat je naar een volgende stap kunt: wat vraagt deze situatie van mij. Dit kun je pas vragen als je de situatie van dat moment kunt toestaan. Accepteren hoeft niet voor je hele leven te zijn, het is van moment tot moment.
Loslaten
Loslaten is het tegenovergestelde van grijpen en geforceerd vasthouden. De adem geeft ons steeds een voorbeeld van loslaten, immers na de inademing moet je de adem ook weer laten gaan en kan deze in een uitademing over gaan. Het is een mooie herinnering aan loslaten. Als je de adem vasthoudt, ontstaat er spanning.
Er is een prachtig voorbeeld over loslaten:
Als men vroeger een aap wilde vangen in de jungle, hing men een holle kokosnoot met een banaan erin, in een boom. Als de aap kwam, ging hij met zijn hand door het gat van de kokosnoot om de banaan de pakken, als hij de hand mét banaan er weer uit wilde trekken, zat hij vast. Omdat de aap de banaan niet los wilde laten kon men de aap vangen. De aap had maar één ding hoeven te doen om zich te bevrijden…..de banaan loslaten.
Loslaten maakt je vrij.
Vertrouwen
Vertrouwen hebben in het proces. Het vraagt om wijsheid. Kun je zien hoe alles, ons lichaam, onze geest, de natuur, de wereld om ons heen en ver daarbuiten…..hoe dit alles fantastisch uit zichzelf ontwikkeld, zich opent als een bloem? Kun je je eigen proces in dit geheel zien en erin meebewegen, vol vertrouwen? En als er twijfel is, je merkt het op, dan kun je er ook voor kiezen niet mee te gaan in deze twijfel. Je ziet het en laat het gaan.
Geduld
Heb je geduld om de modder te laten zakken……..zodat het zicht helder wordt? Veel dingen in ons leven laten zich niet duwen en gaan in hun eigen tempo. Als we in haast zijn, we willen iets – of ergens anders zijn, besef dan dat je niet in het moment bent maar dáár: in het verleden of ik de toekomst. Je verliest het huidige moment en bent in gedachten al onderweg naar…..
We kunnen ongeduld ervaren met andere mensen, met een klus die we aan het doen zijn, met collega’s, partner, werk ect.. Als we leren om geduld te hebben gaan we ons veel comfortabeler voelen met onszelf én anderen. Alles heeft een eigen tempo.
Niet streven
In onze westerse wereld is niet streven een vreemd woord. Het geeft verwarring en we voelen ons er vaak niet gemakkelijk bij. Niet streven wil niet zeggen dat we geen ambitie mogen hebben, maar ook hier kun je aan het woord intentie denken. Je hebt een bepaalde intentie waar ook een waardering in zit. Toen ik vroeger nog muziekles gaf, probeerde ik mijn leerlingen te laten ervaren dat het uiteindelijke doel niet was om het muziekstuk perfect te kunnen spelen, maar om met je hart ermee bezig te zijn. Te genieten van iedere moment in het oefenen, de goede en de niet bedoelde noten, het steeds weer opnieuw proberen, beetje bij beetje vertrouwd raken met je instrument en het muziekstuk en het vanuit je hart benaderen. Net als in de muziek is ons leven een proces. Het gaat niet om een uitkomst die gepland is maar om iets te laten ontstaan. Dat betekent niet dat we niets voor elkaar krijgen, in tegendeel, in de ontspanning van het ontvouwende krijgen we vaak veel meer gedaan.
Dankbaarheid
Een realiseren dat dat wat er nu is, goed genoeg is, ook al is het niet plezierig, het is goed genoeg.
We hoeven niet te vluchten voor onaangenaam, we hoeven niet te zoeken of te grijpen naar aangenaam. Het is goed genoeg.
Wordt je bewust van het kleine geluk wat groot is: Die glimlach, dat kleine gebaar, die helpende hand, maar ook het besef van stromend water, een dak boven je hoofd en kleren in de kast.
Iedere dag kunnen we pareltjes van geluk ontdekken als we onze ogen ervoor openen.
Vrijgevigheid
Vrijgevigheid is op heel veel gebieden te realiseren. Misschien denk je bij vrijgevigheid meteen aan geld, maar we kunnen bijvoorbeeld óók vrijgevig zijn in aandacht en tijd, een helpende hand of een vriendelijk woordje bij de kassa van de supermarkt.
